Dit gedicht

dit gedicht is een lafaard
het houdt zijn kop onder dekens
verstopt zich
in arrogante lettertekens
ik weet niet eens of het nog adem haalt
misschien is dit gedicht een bloedprop
in een dichtgeslibde ader
misschien hangt het aan de liefde
en is dat de grote strop

D. O.H

ik ben naar je balkon gegaan
langs groen, zo groen als ik was toen
je mond nog sprak
over een vlam die danst
met een blauw rokje aan
en een oranje top

toen ik jou mijn nacht liet zien
er licht viel op de tuin
en ik de geur van bloemen werd
die in alles op ging
en ik wist wat ik nooit wist
zelfs nu niet

afijn, je hangmat past nog, lief
ik ben er in gaan liggen
heb de spotvogel gehoord
en zag de kardinalen
in balans op een akkoord

tot ook bij mij
de kraaien kwamen
de veren strakker nog
tegen het fragiel skelet
dan zij tegen elkaar

vooralsnog niet genoeg in tal
voor het laatste gebaar