rond kwart voor vijf
sloot een vrouw,
-voormalig wijf-
te duizelig en grauw
voor 't volgende bedrijf,
te veel haar lijf voor
het flikken, geflooi
en koude kermisfooien
net iets te beweeglijk nog
om het te rooien op de schijf,
viel zij met het doek
lede kolen in haar rug
strijkdroog naar moeder terug
