- what a dream-

Pierce!
nee, niet die
een andere
Pierce met de vurige ogen
uit de hypnosefilm

hij werd mijn buurman
mijn gluurman
in een Londens appartement
dat aanving in een blauwe kamer
en na 12 steeds blauwer wordende
vertrekken eindigde in een
ijsberenzoo op roze schotsjes
hij vroeg me het hemd van mijn lijf
en toen mijn tangaslip

ik voelde hoe warm mijn bloed
hoe goed ik gloeien kon
hoe ik licht kon geven
mee kon geven
hoe zacht ik was
hoe alles klopte
maar ik was vergroeid
met een vleeschkleurig step-in

hij danste om me heen
met zijn armen in de lucht
‘ik raak je niet aan, ik raak je niet aan’
zong hij
en toen kukelden zijn ogen
me tussen de ijsberen