Kom!

niet op de hoek waar wijlen Kassie
loensend naar je loert
niet bij de duif die vrede koert
hij zal je onderschijten

‘to drown like this’, is voor een vis
en zelfs een vis, -een bakvis- is ,
nog te veel vis om te verzuipen

druip maar af
en droog je oren
het is tijd voor je, vrouw
kom, word nou eens geboren!

je suis

ik poetste de aanslag van mijn tanden

trok met een resoluut gebaar

een gordijn voor de kutwereld

en legde mijn hart op een schaaltje

de angst er losjes omheen geslagen

ik keek er naar

dat ziet er niet mooi uit

dacht ik

ik zie eigenlijk m’n hele hart niet meer

tussen twee vingers nam ik het op

het zat godverdomme al aardig vast

stukje bij beetje heb ik het losgepeuterd

tot het redelijk zuiver was

en stak het terug achter mijn ribben

toen ben ik op mijn knieën gegaan

niet ‘voor nooit meer blauwe bonen’

ik had het kunnen doen

maar tot wie had ik me

in godsnaam moeten richten

machtiger dan de liefde zelf

is er niet een, dacht ik

en liet het hard overspoelen