Zoeken in deze blog

zaterdag 12 januari 2013

Nog even een gedichtje dan.

NEE.
Over toen je voor het eerst
van je leven in een kerkbank zat
en je afvroeg waar de tosti's bleven.
NEE.
Over die keer dat je half huilend
naar je pappie rende:
'papa, papa de maan is kapot!'
NEE.
Over dat museumbezoek dan
waar je niet snapte
dat mensen plots achter hun rug
hun handen vastgrepen
en één wenkbrauw heel hoog optrokken
en dat hun mond,.. ach laat ook maar
JA.