Marjon Sarneel Beeldend

Beeldend Marjon Sarneel

Terwijl

terwijl beneden 
ongeloof je zoekt en
onvrede de goden 
om jouw roof vervloekt
ben jij boven 
als herboren
zachtjes aangeschoven
hoog en droog
tot ver achter je oren

N.

ik mis de rand van de wei
met de schele ezel
waar je ijzer in vuur bedwong
het zweet zwart
op je lijf

ik mis de klok zonder wijzers
in mijn wagen zonder stuur

en dat je vloekte

ik mis de hut met de kieren
de kloppende geest
de put, de bloemen
de bomenrij

het bord bloedbrij

en dat het liefde was
en jij je hield