Zoeken in deze blog

zaterdag 24 oktober 2015

De mensen 2

de mensen worden opgeroepen
kalm te blijven
nu vaststaat dat je beste vriend
de dood kan zijn

ja, laten we kalm blijven
ons hoofd in zand begraven
liefjes naast elkaar
met zwarte strikjes in
aan elkaar gevlochten haar

laten we zingen
dat alles liefde is
de zon groeten
mantra’s tekenen

laten we dan voorzichtig
heel voorzichtig gek
gek
gekker
bezopen
en zo lazarus zijn
dat de stront uit onze ogen loopt
of liep ie dat al?

vrijdag 23 oktober 2015

Ja hoor...


vouw jij mij maar een bootje
vouw het van muziekpapier

vouw het nu
vouw het hier

ontvouw mij dan ook maar een zee
groot en hemelsblauw

kijken hoe ver we komen
in dat placebootje van jou

Ik kijk uit

ik kijk uit
op De Goelag Archipel
er bovenop liggen
21 Tales of Ultimate Pleasure

6 dagboeken
een forumagenda
een bril met 1 glas
een doos zonder lucifers

ik verdraag veel
als Mr.Waits maar zorgt
dat ik mezelf niet hoor

als de poëzie
dood op een stoel zit
en ik stilte ben
zal ik wachten

verbroken worden
door wat prevelt,
verstaan als ze het willen

de verdomde fluisteraars

donderdag 22 oktober 2015

Hear



ik schreef je gisteren nog
en voordat ik bij het
tweede woord was
viel het poortje van de muur

ik dacht en lachte
doe maar stoer jij
met je dode bottenkracht

en nu, wil je me geloven
Millet's Angelus viel zacht

kleintjes ingelijst van boven

In het begin


in het begin
was er een slimme foetus
die vanaf het moment dat nooit kwam
heel gewiekst naast de tijd ging staan

de tijd, rond als een bom
uitgevoerd in 3D gaf plaats
aan wezens met geen enkel idee

zo los van wijzers en getik
geloof ik niet
dat ik er van schrik
dat het wurm nooit riep
kijk eens lieve mensen
hier ben ik
your one and only
die dit alles schiep

zondag 18 oktober 2015

met dank aan Jan Wolkers

Na een horrible tango
toog de roos van vlees,
-in Serpentina’s petticoat-
terug naar Oegstgeest.

De perzik van onsterfelijkheid,
van brandende liefde,
verliet de dominee met de strooien hoed,
de hond met de blauwe tong.

Voorgoed deze keer.

Alle verhalen van de
onverbiddelijke tijd
vol Turks fruit en gesponnen suiker,
in de kop van de doodshoofdvlinder.

Stervend op een blaadje gifsla.