je weet niet

je weet niet
waar ze aan denkt
als ze de verte
naar zich toe staart

waarom
haar woorden niet stromen
maar vallen
als vlees
op een h a k b l o k

waarom
ze het blad van bomen kijkt
waarom
zon bezwijkt en lucht betrekt
als zij zingt

van wicked winds
and evil lights
van Thor who grins
at lovely fights
van being wrecked
at lack of such delights

Rien n'a changé

lig ik nietsvermoedend
een beetje weg te dromen
staat ineens Gerard Lenorman
aan mijn voeteneind
-Voici les clés-
met zijn borst vooruit

ik zeg : - Paul Klee?-
nee, nee, zegt hij met recht
en doet een stap opzij voor mij
als ik in roze schoentjes glip

( ik heb geen roze schoentjes)

hij zet de ballade van de gelukkige
mensen in en Michel Fugain
springt van de inpandige balustrade
met zijn geweldige verhaal

ik sta nu buiten met watten
in mijn oren Les Poppys te vrezen

She said

She said
-be with God-

but I don’t know any God
never seen one
never heard one
I have never even smelled one
and his scent must be divine

maybe he is a honeysuckle
or a blooming rose
a glass of wine?

maybe he's a she
perhaps it is just me
now wouldn't that be fine

then I could cast a spell
and make myself disappear
because I for sure can tell
the world is better off
without any Gods here