Zoeken in deze blog

zaterdag 15 maart 2025

niet voor het eerst

 niet voor het eerst

dat wat ik dicht
openspringt als balsemien
recht in mijn gezicht
het zwichten voor de klap
van het blind vooruitzien
hoe schrap ik dat
en schat ik toeval op zijn waarde
schrijf ik mezelf de hemel in
of beter in de aarde
het is gelijk
dus van de zotte
'ieder einde'
is ten slotte
en 'misschien'
een nieuw begin

wonderlijk

 wonderlijk kind

alsof er een vlies
over je oogbol ligt
waarop god weet wie
ogen tekende die verder
kijken dan de mijne
je hoofd scheef
alsof je luistert naar
wat jij alleen hoort
je vingers
die een onzichtbare
piccolo bespelen
ze grijpen altijd door me heen