die winter
liep hij bij 30 graden onder nul
als een pauw over water
tot het vuur zijn schenen volgde
en een brute wind
zijn ziel zijn lijf uit joeg
toen schuilde hij
onder een doornboom
tot de zon een kroon
had gebrand rond zijn kale hoofd
toen viel hij op zijn knieën
en sloeg ..... nee, hij trók ,
een kilometers lang kruis in het zand
hij kroop erlangs terug
naar het water
en schreeuwde, schreeuwde de zon weg
tot plots het water over hem heen liep
gutsend over het strand
de duinen
het daarachterliggend land
tot hij overal nergens was