Poezie, proza en beeldend werk van Marjon Sarneel (Ava Lon)
Zoeken in deze blog
zondag 28 januari 2018
Eens
eens waren zijn ogen zacht zo zacht om in te kijken als schapenvacht, als water, speels klotsend tegen dijken zacht als liefdeblijken maar pas nu ze hard als zwarte stenen zijn dreig ik te bezwijken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten