Zoeken in deze blog

vrijdag 17 juni 2011

HET

het schreef zich over zijn rug
terwijl hij bukte
uit de dalen ladies plukte
veranderde de hand rond eigen keel

in een heel erg mooie witte vogel

vliegend en wel,
well, well, well : tegen een zacht golvende achtergrond
met een hardroze wolf in 3D (huh)

terwijl: de 'promise' nog een keer
rondzingend nu, so unlike yesterday

en later in het uur vind ik hem
en hij het huis
de tafel en het bed

hetzelfde nog
alleen nu
zijn hij en ik de ingewanden
van iets dat groter is

veel groter nog
dan het aller
echt het aller allergrootste

contrast

de promise nog een keer
gutfeeling
kutgevoel

laat maar

Geen opmerkingen:

Een reactie posten