Flarden

ik heb alleen nog flarden
van toen wij onze hemden ruilden
klakkeloos huilden en lachten
tot we wisten waarom:
hoofdstuk 24 bladzijde 888

we stegen op tot we ribfluwelen akkers zagen
met blokjes van beton
schoorstenen met hoedjes op
- fedora's, you said, yes-

we kleedden elkaar uit
over & over again
nooit weer aan
-mensen doen dat zelden-

ik heb alleen nog flarden
kippenvel
tijgervel
al het zand dat we niet aten
in een uithoek aan zee
onder een geschrokken hemel
hier en daar een ster

en maar zoeken
naar een outfit voor onze arme ziel

'een zal maken
zijn eigen lot'
je zei het nog
of was dat die andere god