Zoeken in deze blog

woensdag 8 april 2015

7 april

ons huis heeft
ontelbare kamers
vandaag
zitten we in de kelder
met ons dode kind
op schoot
we vieren zijn geboortedag
met water en droog brood
Gepost door op

2 opmerkingen:

  1. Wil Engelen29 april 2015 om 02:08

    Het blijft, het gevoel sterft niet, de pijn is niet te doorleven en blijft lijden.
    Het greep me direct je tekst, sterkte....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Marjon Sarneel29 april 2015 om 09:37

    Dank je lieve Wil!

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)