je klom bij me op schoot als een kind
met je armen en je benen om me heen
je huilde mijn schouder nat en toen mijn hele jurk
we dreven af
de bank werd een boot op zee
stuurloos dobberend
‘dat had je niet verwacht he’
snikte je
ik kon geen ‘nee’ meer zeggen
en van de weeromstuit blies je in
één keer al je adem uit
met een doffe klap vloog ik op het droge
en gaf je het nakijken aan mijn gesloten ogen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten