Nu

ze was het steeds
je was erbij
maar zag 'r niet

haar ' ik hou van jou, ik hou van jou'
ging tot hier
( vlakke hand langs nauwe strot)
en twee etages hoger

ze heeft gedreigd
l a n g z a a m
weg te kwijnen

het gebeurde in één nacht

onmiskenbaar
machteloos stilgevallen
terwijl ze lopen wilde
tegen de winter in
rennen met de bliksem in haar donder
vliegen, door de zon heen

en nu je voeten je eigen mond instappen
echoot haar schaduw
'lieveling, zeg maar wat aardigs nu'