Toen

toen ik veel liever
mijn tong afbeet
viel je oog op het losse ding
dat als een gestoofde peer
op traag uitlopend sap
tussen onze voeten lag

je kon het niet thuisbrengen

ik tuurde diep
in je andere oog
tot het zich sloot
maar je mond je voorbij praatte
stukje bij beetje
het laatste oor van mijn hoofd

we haalden onze schouders nog op
en gleden er grandioos af