de dood

de dood maakt stil

en stiller nog
als het je zomaar overkomt
dat je niemand dag kan zeggen
of nog bedanken kan

nooit meer zijn kan
wie je was

dat je altijd veel te ver zult zijn
te groot
te heilig
te abstract
om ooit nog te bereiken

maar dat ze je blijven zoeken
van in opdoemende gaten
tot in rondingen van hoeken

om met één lieve gedachte
heel je wezen te bestrijken