niet dat ik heel hard lig te janken
maar mijn ogen tranen raar
bijtgrage, ranke vissen
spartelen door mijn lijf
van mijn tenen
tot bovenin mijn kruin
om alles, om alles en
mijn papa
die ik hier wil, op zijn
geboortedag
(maar misschien is ie
beter af daar)
ik wil seringen voor hem
plukken
uit onze stille tuin
zoals elk jaar
wil ik zijn lach zien
zijn lach zijn
zo graag
maar de boom is te hoog
en ik ben veel te klein
het bed is mijn
schuiloord vandaag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten