wat wist ik nou
ik, met mijn lippen van vuur
mijn groene schaduwblik
dat het licht op me zou vallen
zijn oog vasthoudend
speurend naar mijn prisma-ik
nee
er zou geschoten worden
exotisch doorgedraaid
een ononderbroken flits
en dat ik later vast zou liggen
mat,
in zwart wit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten