tot het schip de lucht in vloog
lagen wij roerloos
zachtjes zingend in ons hoofd
'ik zal het nooit meer doen'
die plotselinge zin
in ondeugende stiltes
gewapend met de onhoorbare
schatergrimas van een idioot
merci, verdomde fluisteraar
pardon, mon ami
stiekem zeiden ze me het meest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten