terug over de rug van de liefde
hand in hand
met een land vol meisjes
vermomd in witte kant
zachtroze spartelend
in zijn gedachtengang
nacht
lacht
vermiljoen
stotterende tellen lang
of misschien wat korter
tot in de tweede zon
totaan de schreeuw van Gorter
die het ook niet zeggen kon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten