wij klopten aan elkaars hart
keken elkaar aan
een lichtjaar lang
in stroboscopische flitsen
hebben we gepraat over Rin Tin Tin
totdat ie aan onze voeten lag
met lieve dagboeken
ingekerfde stokken
geringelde oren
een vergeten zakdoek
en een vergeeld,
geraffineerd gevouwen blaadje,
waarop ik las:
'Ozminia Narminiaz,
hoedt u voor het papier'
we hebben het poppetje gezien
toen de klap ons betrok
lag het tussen ons in, misschien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten