We zagen hem best zitten ja.
Doemneef op zijn scheepje.
Spelevarend dachten wij,
zo met zijn armen in de lucht.
(maar het roer dan, o het roer)
Het roer was in Gods achterhoofd,
zwaar in gevecht met een geknechte.
Tot aan zijn liezen,
in so not trendy krokodillenleer.
Wisten wij veel.
Elenora zei nog:
'Da's een blije jongen,
die vogels uit de lucht plukt
naar de zon graait en naar
zijn Meester wuift die stante pede terug zwaait.'
Wisten wij veel dat Hij zich tot hem richtte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten