Roos

je bent te laat, op de minuut
en waar is het kado
-welk kado-

nou,
ze dacht een roos of zo
voor het gaatje in haar hoofd
of halve woorden die volstaan
een hersenkersenkirchentaart
met paardenbloemenpluis


blazen wil ze, blazen
en een stad om aan te doen
een land om te bezeilen
op de bonne bonnefooi

mooi toch


eeuwig kind ziet licht
in donkere gezichten
ze zou rechtop moeten staan
nu
en kunst maken van deze gezichten
haar vaders lippenstift, het klapraam
en het dode paardenoog uit de derde la

maar hee, ze staat nooit
ze ligt of zit of hangt
wijkend als een vlam
voor de mond die maar niet sluit


ze zou over willen lopen
om wat iemand ziet
en niemand doet
complimenten willen krijgen
over het behang
- wie zit er achter-
het plafond dat niet zo
hoog is als je denkt
- als je denkt-


'wat moet jij toch altijd met mijn witte was'
ze spuugt het voor voeten
doet de fosburyflop
gymlacht en steekt drie duimen op